Bronnen en Krachtplaatsen in NL & Be

De Michaelskerk van Thorn, Limburg  De Michaëlskerk van Thorn, Limburg

125 Geschreven in Januari 2021  

Je vindt de Michaëlskerk aan de Hoogstraat 2 in Thorn  (zie OpenstreetMap.org).

Thorn wordt al rond 1007 genoemd als 'Tornensi monasterio', later zien we 'Torna' (1012), 'Turnis' (1102), 'Turne' (1155) en 'Thoren' in 1267. De naam heeft niets met de God Thor te maken en betekend eerder iets in de richting van 'hoog bouwwerk, toren' of 'fort op de hoogte'.
 (Bronnen: Clerinx Blz.115Etymologiebank.nl  en  Plaatsengids.nl).

Ansfield en Hilsondis
Rond 975 sticht Ansfield, bischop van Utrecht, samen met zijn vrouw Hilsondis de Abdij van Thorn. De abdij werdt gesticht op hun grondgebied in Thorn voor verwante adellijke dames en waar familie­leden begraven konden worden. Nog voor de dood van Hilsondis is deze abdij grotendeels gerealiseerd en na de dood van Hilsondis wordt hun dochter Benedicta de eerste abdis van de Abdij van Thorn. Ansfield stichte na de dood van zijn vrouw Hilsondis later ook het klooster de Hohorst bij de Heiligenberg te Leusden, waar hij tot zijn dood verbleef. Dit is nog altijd een bijzondere krachtplaats.
 (Bronnen: Clerinx Blz.115-116Dreesmann Blz.14-15Plaatsengids.nl  en Wikipedia).

Ministaatje Thorn
Rond 1200 wordt de abdij een 'stift'; van het Duitse 'Stiftung' dat stichting betekend  (zie Wikipedia). Alleen ongehuwde rijke adelijke dames werden hier toegelaten. Ze hoefden geen gelofte van kuisheid af te leggen, konden het stift weer verlaten voor een huwelijk en vanaf 1497 hoefde ze ook geen nonnen­kleding meer aan. In de veertiende eeuw wordt het stift steeds zelfstandiger, niemand behalve de keizer zelf had nog iets over Thorn te zeggen. In 1337 wordt Margaretha van Heinsberg tot de eerste Vorstin-Abdis verkozen en kunnen we spreken van het begin een vrouwenrepubliek die stand zou houden tot het einde van de achtiende eeuw; in 1797 wordt het stift officieel opgeheven. De adelijke dames vertrokken en alleen de bedienden en ander personeel bleven in Thorn achter.
 (Bronnen: Clerinx Blz.116-118Dreesmann Blz.19-20 en 24-26Welten Blz.447  en Wikipedia).

De Michaëlskerk
Al rond het jaar 1000 was men begonnen met de bouw van een 'stiftkerk' ofwel abdijkerk in Thorn op een heuvel boven de maas. Het westwerk behoort tot oudste delen van de huidige Michaëlskerk, waaraan in de loop der geschiedenis veel vervangen en aangebouwd is. Het westwerk werdt rond 1100 verder afgebouwd. Het oostkoor werd in het midden van de 13de eeuw vervangen en in 1268 gewijd, en in de 15e eeuw werden de enkele zijkapellen en een sacristie tegen de noordzijde van het koor gebouwd. Aan het einde van de 18de eeuw werd het stift opgeheven en ging de stift- of abdijkerk dienst doen als parochiekerk. De kerk die hiervoor als parochiekerk gebruikt werd was bouwvallig geworden en is toen gesloopt.
 (Bronnen: Welten Blz.447Kerkgebouwen-in-Limburg.nlPlaatsengids.nlRijksmonumenten.nl  en Wikipedia).

De mummie van Thorn
Eind negentiende eeuw vondt men een gemummificeerd lichaam in een graf in de Abdijkerk van Thorn. Men nam aan dat het ging om de kanunnik Quanjel die in 1780 overleden was. In de oude abdijkerk waren daar namelijk ook andere geestelijken begraven. De natuurlijke ontstane mummie werdt uitgebreid onderzocht door het AMC in Amsterdam, waaruit bleek dat de mummie ouder was en in de zeventiende eeuw gestorven was. Het bleek om een welgestelde, zwaarlijvige man te gaan die ook pijp heeft gerookt. Tabak werd pas na 1600 in de zeventiende eeuw in deze regio geïntro­duceert. De gewrichten van de man vertoonde weinig slijtage, zodat men kon concluderen dat hij niet hard heeft hoeven te werken. De zeventiende eeuwse man had religieuze kleding aan uit de 18de - 19de eeuw, die lang na het overlijden van de man bij hem aangetrokken moet zijn, mogelijk om religeuze redenen. Waarom alleen dit lichaam op een natuurlijke wijze gemummificeerd is, is onbekend.  (Bronnen: Cubra.nlMuseum.nlNU.nlYouTube  en Wikipedia)

Krachtplaats
Donderdag 7 Januari 2021 heb ik Thorn bezocht, een mooi, grotendeels wit gekleurd historisch plaatsje. Ik heb eerst een uurtje door het plaatsje Thorn gewandeld en foto's gemaakt van de Michaëlskerk. Vervolgens ben ik een aantal keer met de wichelroede rond de Michaëlskerk gelopen.
De wichelroede bleef maar richting de toren wijzen terwijl ik rond de kerk liep. Bij de toren reageerde de wichelroede, hier was een sterk krachtcentrum. De kerktoren staat op het krachtcentrum, wat Wigholt Vleer ook al beschreef  (Zie Vleer Blz.201).
Men heeft in de tiende eeuw de locatie voor een kerk op een heuvel bij de maas gekozen. Het land behoorde in die tijd tot Hilsondis, de vrouw van Ansfield. Mogelijk was hier van oudsher een heidens heiligdom, in die tijd werden deze vaak gekerstend door hier een kerk of klooster op te bouwen. Deze sterke krachtplaats is nog steeds voelbaar aanwezig en past bij de geweldige sfeer die het plaatsje Thorn uitstraalt. Hier lijkt de tijd te hebben stilgestaan. Wanneer je hier in de buurt bent moet je Thorn zeker eens bezoeken, evenals de aan de rand van Thorn gelegen Kapel onder de Linden.

Martin Roek